Porez na trofejno oružje?

Trofejno oružje je vatreno oružje koje je demilitarizovano i onesposobljeno i hladno oružje, koje se čuva iz ustanaka i oslobodilačkih ratova ili koje predstavlja ličnu ili porodičnu uspomenu, odnosno trofej vlasnika. Trofejno oružje se ne smatra oružjem u smislu Zakona o oružju i municiji, niti se za ovu vrstu oružja  izdaje odobrenje za držanje trofejnog oružja (kao što je bio slučaj po ranijim propisima) nego se samo vrši prijava nadležnom organu.

Naime, lica starija od 21 godinu, pravna lica i preduzetnici mogu, bez prethodnog odobrenja nadležnog organa nabavljati i držati trofejno oružje, ali su dužna da u roku od osam dana od dana nabavljanja isto prijave nadležnom organu uz dokaz o porijeklu oružja i potvrdu o onesposobljenosti izdatu od ovlašćene organizacije ili pojedinca.

Iako se trofejno oružje ne smatra oružjem na njega se plaća porez na oružje?

Zakon o porezima na upotrebu, držanje i nošenje  dobara i dalje sadrži odredbe po kojima se na  trofejno oružje plaća porez.

Naime, čl. 24. ovog Zakona propisuje da se porez na registrovano oružje za koje je izdato odobrenje za držanje trofejnog oružja plaća u iznosu od 20 KM godišnje za svako trofejno oružje (nezavisno od vrste). Pomenuta odredba je donesena i usklađena sa ranijim Zakonom o oružju i municiji (“Službeni glasnik RS” br. 70/07, 24/09, 118/09 i 40/11) kada se  trofejno oružje i dalje smatralo oružjem za koje je nadležni organ izdavao odobrenje. Međutim, prema važećem Zakonu o oružju i municiji,  kao što smo već istakli, trofejno oružje se uopšte ne smatra oružjem, ne registruje se niti se za njega izdaje odobrenje, nego se samo prijavljuje nadležnom organu da je ono nabavljeno.

S obzirom na to da su pitanja šta se smatra oružjem, za koje je oružje potrebno odobrenje i sl. regulisana Zakonom o oružju i municiji, u tom pogledu su za tumačenje odredaba Zakona o porezima na upotrebu, držanje i nošenje dobara relevantne odredbe Zakona o oružju i municiji.  Iz toga proizilazi da, od stupanja na snagu novog Zakona o oružju i municiji (12. april 2016. godine), na trofejno oružje ne bi trebalo plaćati porez na registrovano oružje predviđen Zakonom o porezima na upotrebu držanju i nošenje dobara.ž

Šta ukoliko je lice jedan dio godine držalo oružje koje je bilo u kategoriji B (koje podliježe plaćanju poreza na registrovano oružje) pa ga u toku te godine onesposobi i učini trofejnim oružjem (na koje ne bi trebalo plaćati porez na registrovano oružje)?

U ovom slučaju trebalo bi se ugledati na rješenja predviđena Zakonom o porezima na upotrebu držanje i nošenje određenih dobara Srbije. Naime, kako je u ovom slučaju za jedan dio godine postojala obaveza plaćanja poreza, a nakon onespobljavanja oružja ta obaveza prestaje, poresku obavezu bi trebalo utvrditi u pripadajućem iznosu koji je srazmjeran periodu od početka te kalendarske godine do dana kada je prijavljeno onesposobljavanje oružja nadležnom organu. Odnosno, ukoliko je obveznik platio porez na oružje u punom iznosu, pripadajući iznos poreza od dana prijave onesposobljavanja do isteka te kalendarske godine trebalo bi  se smatrati više plaćenim porezom.

U Srbiji je propisana i obaveza nadležnog organa unutrašnjih poslova da u roku od 15 dana od dana prijave onesposobljavanja oružja obavijesti o tome Poresku upravu, kako bi se mogao utvrditi prestanak poreske obaveze poreskog obveznika.